Düzen Kurmak Değil, Olanı Duymak

Yazan: Sultan Işık Keleş

Zannediyoruz ki en doğrusunu biz biliriz.
En iyiyi biz yaparız.
Ve başlıyoruz: eleştirmeye.
Kitapları, filmleri, eğitim sistemini, yaşamı…
Her şeyi gırla eleştiriyoruz.
Ve eleştirinin içine fark ettirmeden bir üstünlük duygusu da karışıyor.
Minik başarılarımızın kibriyle,
sürüden ayrışma arzusu içimizi ele geçiriyor.
İnsanlık olarak hep aynı döngüyü tekrar ediyoruz:
Yeni sistemler kuruyor, sonra onları yıkıyor, sonra tekrar başlıyoruz.
Şehir düzenleri, para sistemleri, eğitim modelleri…
Bir öncekini yıkıyor, yenisini inşa ediyoruz.
Ve yine tatmin olmuyoruz.
Çünkü hep dışarıyı düzeltmeye çalışıyoruz.
Ama hiç olanı gözlemlemiyoruz.
Bir de doğaya bakalım…
Hiçbir şey sabit değil ama her şey yerli yerinde.
Değişim var ama kaos yok.
Sistem sürekli yenileniyor ama kendini yok etmiyor.