Özdemir Berova neden küfretti?

Bu sabah, can abim Serhat İncirli’nin sabah programını izlerken yine içimin yağları eridi ki kendisi bu ülkede görüşlerine değer verdiğim isimlerden biridir.
Bunu diğer herkese de tavsiye ederim.
Şahsen sevin ya da sevmeyin, fakat ne olursa olsun bu dile, bu fikre, bu temsili yete kulak verin…

Gelelim mevzuya bahis Özdemir Berova’nın şöyle içinden gelerek, ağız tadı ile ettiği küfre… 
Çok ayıp!
Ayıp elbet, lakin insani….
“Küfür” dediğimiz; olayın kendisi ile yakından uzaktan alakası olmayan, son bir altın vuruşla sohbete, kitabın tam da orta yerinden, nokta koymak demektir.
Kişinin lisanına göre mevzuya anadan da bacıdan da uzuvdan da girilebilir.
Maruz kalana müstahak mıdır?
Bilemem.
Mubah mıdır?
Duruma göre…
Şayet, küfrü eden ben olsam arkasında dururdum.
Fakat Özdemir Berova’nın durumunda küfür; çaresiz bir çırpınış, bir yakarış, haykırıştır…

Düşünün ki, Türk Maarif kolejli, Tıp fakülteli tertemiz bir zihni ameliyat masasından, yeşil gömleği ile alıp siyasete soktunuz.
Kah adına “Milli Eğitim Bakanı” dediniz, kah “Sağlık Bakanı”, kah “Millet Vekili” dediniz, kah “Maliye Bakanı” ki siz bilir misiniz? 
En çok kiri, en temiz olan gösterir.
Yahu bu adam daha dün sterildi!
Durur mu üzerinde siyaset?
Kaldıra bilir mi bu baskıyı?
Adına “Özdemir Berova” dediğimiz insan, bakın yüzüne; apak bir salon çocuğudur.
Bakmayın memleket yükünden yüzünün karardığına.
Adına “Özdemir Berova” dediğimiz insan, kulaç ata ata ölüme kafa tutmuş bir insandır.
Ama evet, siyaset adamı değildir.
Zira meclis kürsüsünde küfür eden de bahanesi ne olursa olsun öyle kolay affedilmez.
Çünkü adı üstünde “Millet Meclisi” dediğimiz yer milletin temsilcilerinin, millet adına görüşüp konuştuğu, tartışıp, kararlar verdiği bir yerdir.
O mecliste küfür etmek demek, sana küfretmek demektir, bana küfretmek demektir.
Fakat ben, kendi adıma bu durumda, bir büyüklük göstereceğim ve kendisini affedeceğim.
Kaan Ertem karikatüründeki “Zıçan Adam” karakterini düşünerek affedeceğim.
Bilmeyenler için dip not düşeyim, bu karakter; düşünmeden konuşan, ortamlara ayak uyduramayan, ciddi konuları ve derin meseleleri yüzeysel bir biçimde ve içine “zıçarak” ortasından geçen, özetle öfkesini kontrol edemeyen bir karakterdir.
Bu sebeple de çağrımdır, CTP Millet vekili sayın Ongun Talat’da durumu içselleştirmesin.
Bir suçlu aranacaksa da illa bizi suçlasın.
Oy verenleri, çünkü hata bizde.
Hiç ders almıyoruz…

Bakınız yıl 2014-2018:
Öğretmenler ve sendikaları ile ağır gerilimler yaşadı.
Eğitimdeki yapısal sorunlara kalıcı çözümler üretilemediği gibi, atamalar ve müfredat değişiklikleri konusunda katılımcı bir yaklaşım benimseyemedi.
Okullara sağlam bir alt yapı ne de güvenlik sağlanmasında zerre adım atmadı.
Yüksek öğretimde; okul sayısının hızla artması karşılığında kendi döneminde ne yeterli denetim mekanizması kurabildi ne de bir kalite standarttı belirledi.
Hele bazı üniversitelerde yaşanan ve hükümete kadar yansıyan yolsuzluk ve kaçak yapılanma iddialarının hiçbirine adam akıllı yanıt veremedi, savunamadı.

Gelelim 2022-2023 yılları arasında çıktığı “Sağlık Bakanlığı” yolculuğuna…
Döneminde; ne kamu sağlık alt yapısının yetersizliğine çare bulabildi ne de ilaç eksikliğine.
Covid-19 sonrası toparlanma sürecinde son derece yetersizdi.
Eczanelerin yaşadığı ilaç krizine ve tıbbi malzeme teminindeki sıkıntılara derman olma yolunda hatırı sayılır adımlar atamadığı gibi ciddi sorunlara da neden oldu.

Tüm bunlara rağmen de okey masasına dördüncü getirilip “Maliye Bakanlığı” koltuğuna oturtturuldu.
Devrim Barçın’n iddiasına göre de (bismillah); koltuğa oturduğu ilk dört ayı da nakit akışı olarak ekside bitirdi.

Yani sözüm ona dostlar, bugün Özdemir Berova mecliste küfür ediyorsa bu küfre kulak verilmeli.
Koskoca adam doğrudan söyleyemese de bağıra bağıra içine de türlü fanteziler katarak “Salın beni” diye inliyor.
Salın beni!
Okey masanız da sizin olsun, bakanlığınız da…
“Bırakın beni” diyor Allah aşkına.
“Benden olmaz” diyor mübarek, daha ne desin?...