SIĞ SİYASET!

Kuzey Kıbrıs’ta siyaset, ne yazık ki bir rekabet değil, bir çöküş yarışına dönüşmüş durumda.
Siyasi aktörler, toplumu ileriye taşımak yerine birbirini karalama, küçük düşürme ve itibarsızlaştırma yoluyla güç kazanmaya çalışıyor. 
Bu zihniyet, sadece siyaseti yozlaştırmakla kalmıyor; toplumu da kutuplaştırıyor, umutsuzluğa sürüklüyor.
Her dönem yeni isimler, yeni vaatlerle sahneye çıkıyor. 
Ancak sorunlar aynı kalıyor. 
Eğitim, ulaşım, sağlık, yargı, göç, işsizlik... 
On yıllardır dile getirilen temel meseleler çözümsüzlük içinde sürükleniyor. 
Kimse, kendi döneminde bu sorunlara gerçekçi ve kalıcı çözümler üretmeye yanaşmadığı gibi, başkalarının çözüm girişimlerine de destek vermiyor. 
Aksine, çözüm önerileri çoğu zaman sırf karşı taraftan geldiği için itibarsızlaştırılıyor ya da sabote ediliyor.

Siyaset, vizyon üretme sanatı olmaktan çıktı; sosyal medyada atılan sivri bir cümle, karşı tarafa yöneltilen alaycı bir itham, manşetlerde daha çok yer buluyor. 
Halka umut vermesi gereken liderler, adeta birer polemik makinesine dönüşmüş durumda.
Ortada ne uzun vadeli stratejik planlar var ne de kamusal yararı önceleyen bir siyasi kültür.
Bu ortamda halkın siyasete olan güveni de doğal olarak sarsılıyor. 
Seçimler artık değişim ümidiyle değil, daha az kötüyü seçme mecburiyetiyle yapılıyor.
Gençler, ülkenin geleceğinde söz sahibi olma hayalini kurmak yerine göç planları yapıyor.
Siyasetin bu sığ ve yıpratıcı hali, sadece aktörlerin değil, sistemin de sorgulanması gerektiğini gösteriyor. 
Kalıcı çözüm, karalama yerine katkıyı, rekabet yerine ortak aklı, kibir yerine sorumluluğu önceleyen yeni bir siyasi kültürün inşasından geçiyor.
“Kuzey Kıbrıs halkı", sorunlarını çözmek için artık başkalarını ezmeye değil, birlikte yükselmeye mecbur…