Bi çekip gidesim var

Bi çekip gidesim var. Gölden doğru havalara uçarak bi çekip gidesim var ki sormayın. Kırık kalplerden, öfkeli yüzlerden kaçasım var. Pozitif kalmanın hakikaten zor olduğu, kötülüğün kol gezdiği bir dönemden geçiyoruz. Elbette her şey geçecek. Bu zor zamanlardan geçerken ne yapacağız hocam, sorusu çok geliyor. Evet, insanlığın bu denli unutulduğu bir dönemden geçerken ne yapacağız? Zihnin manipülasyonu her yerde. Zihnimizi nasıl koruyacağız?

Bir cesaret geliyor sanki; arada "bavulu topla git" diyorum. Sanki bu uyuşukluk arkamdan gelemeyecek. Sanki bir yerde harika insanlarla buluşacağım ve oraya kötülük girmeyecek. Eminim, birçoğunuz da böyle benim gibi ya da yakın hissediyor.

Bir tarafta farkındalıklar ve içgörü artan insanlık, diğer tarafta ise korkunç bir kirlenmişlik. Her birimiz taraf seçeceğiz sanırım. Işık mı, karanlık mı olacak içimizde?

Bir ressam olsam, bir resim yapsam... Sevgili şair Orhan Veli gibi gökyüzünü maviye boyasam, açıkta mor atarım aralara. Her yere gülen yüzler çizsem. Mutlu hayvanlar... Denize mutlu balıklar koysam, kimsenin yemediği... Ve bir sabah uyansanız, dünya toz pembe olmaz mı? Olur. Lakin ressam değilim, spiritüel danışmanım maalesef. Bu sebepten frekanslara baktım ben. Olumsuz tesirlerden frekanslarımızı korumak durumundayız. Bol bol iyilik yapmak, obsesyona takılmadan akmak lazım hayatın içinde. Tekrara düşüyorsan eğer, bir durup bakmak lazım. Koşmadan, emin adımlarla ağır ağır ilerlemek lazım. Lakin ben gitmek istiyorum. Kaçmak değil, hitnet. Bu çürümüşlüğün dışına çıkıp belki bir nefes almak. Ressam mı olsam, gangster mi acaba?

Bir yol bir yere gitmez diyor gangster, "Öldür gitsin." Ressam ise sabahı bekler hep.

Gördünüz mü, neden yargısız olmanız iyidir? Çünkü her yargı aslında kendimize döner. Her olasılık bizi de bulabilir.

Bir dönemde üç: huzurunuzu, güven hissini, sevdiklerinizi daha çok büyütme vakti.

Saçmalama hakkımız her zaman var. Hadi, ressam oluverelim hep birlikte, mutluluğun resmini yapalım. Kapatın gözleri. Yumuşacık nefeslerle, haydi en mutlu mahalleyi oluşturun. Evleri en sevdiğiniz renge boyayın bakalım. Denizi, gökyüzünü... Eğer dışardan biri gelip bozarsa da dövün onu. Yatırıp denizin kenarına iyice dövün. Oh, bir rahatladık mı? Şaka tabii ki. Vallahi ben de bilmiyorum resmi bozanlara ne yapılacağını. En iyisi, cehenneme gitsinler.

Daha çok okuyup daha çok yazmalı belki.

Haydi gülsün yüzler. Şişman da olsa güzeliz. Sevmek güzelleştirir çünkü. Seviyorum işte, var mı diyeceğin? Diyerek konuyu kapatıyorum. Var mı diyeceğin?