Hadi ev yapalım!

Altıncı yaşına birkaç gün sonra girecek küçük kızım yanıma gelip “Hadi ev yapalım!” diyor ve keyifli bir oyuna başlıyoruz.
Objeleri üst üste ya da yan yana koyarak evler yapıyor ve ardından hayal ürünü ev sakinlerini içine yerleştiriyoruz.
Şüphesiz yaptığımız evlerde yaşayacak kimseler belli bir statüye sahip.
Ulu orta dillendirmiyor, konuşma gereği duymuyoruz ama her şeyden önce onların oyunumuzda olmasını uygun görüyoruz.  
Kimisi çocuklu anne baba, kimisi ise yalnız yaşayan birer yetişkin.
Objeleri üst üste ya da yan yana koyarak yaptığımız yaşam alanlarının sakinleri her biri…

Küçük kızımla evcilik oynarken; çevresel koşulları, altyapıyı ya da toplumsal yapıyı önemsemiyoruz.
Hukuki herhangi bir derdimiz yok, ev yaptığımız coğrafyayı önemsemiyoruz.
Toprak ya da mülkiyet konularını düşünmüyoruz.
Objeleri üst üste ya da yan yana koyuyoruz ve bir çırpıda yaşam alanları oluşturuyoruz.
Oyun bu kadar basit!

Bu halı ya da masa bunca evi taşır mı?
Bunca eve yerleşebilecek hayali de olsa nüfus var mı?
Arıtma sistemi, alt yapı, çevresel faktörler…
Okul, hastane, yol, aydınlatma hepsi bir yana enerji, kaynak…
Var mı, yok mu, bize ne!
Bunları kesinlikle düşünmüyor, umursamıyoruz!
Altı üstü oyun oynuyoruz.
Objeleri yan yana ya da üst üste koyarak kendimizce bir düzen oluşturuyor ve keyfimize bakıyoruz.
Altı yaşına henüz girmemiş kızım ve ben hayal dünyamızda eğleniyoruz…
Objeleri üst üste ya da yan yana koymak yetiyor.

Şöyle bir düşünüyorum da altı yaşına henüz girmemiş küçük kızımla bu ülkede inşaat yapan, yaptıran, onaylayan koca koca insanlar arasında fark göremiyorum.
Bir konu hariç!
Ben kızımla bu oyunu oynarken onun hayal dünyasını geliştirmek istiyorum. 
Kızımın da zamanını verimli geçirmekten başka bir derdi olduğunu sanmıyorum.
Daha da açığı biz bu işi profesyonelce ve üzerinden yüzlerce hatta binlerce Sterlin kazanmak için yapmıyoruz.
Çünkü biz, çocuk ruhlu amatörleriz.
Ama onlar, profesyonel! 
İşçisinden, amirine, patronundan, bürokratına kazanmak için evler yapan işinde uzman, deneyimli insanlar.
Objeleri yan yana ya da üst üste koyuyorlar.
Tıpkı bizim gibi…
En az bizim kadar amatör, bizim kadar çocuk ruhlu…