KONU TAMAMEN KKTC'DE BAŞKANLIK SİSTEMİ

Can Yücel’in dediği gibi:  
“Ömür dediğin üç gündür;  
Dün geldi geçti, yarın meçhuldür.  
O halde ömür dediğin bir gündür; o da bugündür.”  

Can Baba’ya Almanya’da bir söyleşide sormuşlar: “Efendim, Almanya’yı nasıl buldunuz?”  
Cevabı: “Nasıl olacak ulan, her şey o kadar düzgün ki insanın kafası karışıyor.”  
Can Yücel’in kafası düzenden karışmış. Peki, KKTC’de yaşasaydı ne yapardı acaba?  

KKTC’de gün geçmiyor ki “Bu da mı olur?” demediğimiz bir olay yaşanmasın. Ekonomiyi konuşurken birden Cumhurbaşkanlığı seçimi gündeme oturuyor, derken eğitimde başörtüsü meselesi patlak veriyor. Alelacele tüzük değişikliği yapılıyor; “Biraz tartışalım” demeye kalmadan, konu bir anda Ayşe ile elçiliğe sıçrıyor.  

Tam toparlanalım derken, konunun muhatapları değişiyor. Bir dakika, kardeşim! Biz daha kimin kim olduğunu, kimin kime ne dediğini anlamadan, muhabbetin ortasına dalınıyor. Erhan Bey’e, Ünal Bey’e usulünce beceriksizliklerini ve vatandaşı karşı karşıya getirmenin yanlışlığını ifade edemeden, neredeyse doğum günü ritüeli gibi maskeler yüzümüzde, dövizler elimizde “Hepimiz Ünal’ız” diyecek hale geliyoruz.  

Bu trajikomik olaylar silsilesi, bir toplumun nasıl bu kadar kolay manipüle edildiğinin açık bir göstergesi. Son bir ayda yaşanan kaotik ortam, KKTC’de yapılmak istenen sistem değişikliğinin ayak seslerinden başka bir şey değil.  

Mesele ne başörtüsü, ne Türk devletlerinin GKRY’yi tanımaları, ne de siyasilerin beceriksizlikleri. Mesele, tamamen KKTC’de *başkanlık sistemi*ne geçiş. Hükümetin duyarsız tutumu ve parlamenter sistemin çökertildiğini gösteren bu kaotik süreç, siyasetin tek merkezden yönetildiğini açıkça ortaya koyuyor. Kaçınılmaz son, bir sistem değişikliği.  

Önümüzdeki hafta Sayın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın KKTC’ye yapacağı ziyaret, bu yeni yol haritasının başlangıcı olabilir. Çünkü açılışını yapacakları yatırımlar, KKTC’de bugüne kadar yapılanların en anlamlı ve manidar olanı gibi görünüyor.